Roos van het zand van Wim Gijsen, een Nederlandse fantasy schrijver uit de jaren '80 van de vorige eeuw. Dit boek is uit 1983. Het is een bundel met, zoals het boek het zelf noemt, 'SFantastische science fiction-verhalen'. In de praktijk is het meeste van Wim Gijsen weinig Science Fiction maar meer Fantasy en dat met een flinke dosis zweverige Oosterse/New Age invloeden. Ik heb in die tijd best wat boeken van Wim Gijsen gelezen en die waren meestal best goed, tot ongeveer de laatste hoofdstukken - het leek erop dat de schrijver eigenlijjk geen idee had hoe hij zijn best leuke plots van een fatsoenlijk einde moest voorzien. De boeken eindigden eigenlijk meestal (voor mij in ieder geval) in een anti-climax.
Het tweede boek is White Oleander van Janet Fitch uit 1999, dat ooit werd aanbevolen in de Oprah Bookclub. In die tijd keek ik nog wel eens Oprah en dat boek leek me best leuk. Maar uiteindelijk ben ik vastgelopen in dit boek na het 4e of 5e pleeggezin waar de hoofdpersoon weer andere ellende meemaakte
