Meg Waite Clayton - De laatste trein naar vrijheid

[honingbol]

Wenen, eind jaren dertig. De vijftienjarige Stephan en zijn beste vriendin Žofie-Helene hebben een zorgeloze jeugd, maar hun leven staat op het punt om te slaan. Stephan is Joods en Žofie-Helene is de dochter van een opstandige krantenuitgever. Als Hitler de macht grijpt, slaat het noodlot toe.
Maar er is licht in de duisternis. De Nederlandse verzetsstrijder Truus Wijsmuller-Meijer zet haar leven op het spel om Joodse kinderen naar veiliger gebied te smokkelen, terwijl landen hun grenzen sluiten. Als Groot-Brittannië aangeeft kinderen uit het Duitse Rijk toe te laten, is "tante' Truus vastberaden en dwingt ze toestemming af van de gevreesde SS'er Adolf Eichmann om de kinderen te redden…
In een race tegen de klok begeleidt ze Stephan, Žofie-Helene en uiteindelijk duizenden andere kinderen op een levensgevaarlijke tocht naar een onzekere toekomst. Kan ze de kinderen – en zichzelf – in veiligheid brengen?

[honingbol]

De laatste trein naar vrijheid van Meg Waite Clayton is een fictie boek gebaseerd op het verhaal van Truus Wijsmüller-Meijer. Ik was erg benieuwd naar dit boek, ook omdat in het voorjaar van 2020 een standbeeld van deze heldin in Alkmaar onthuld zal gaan worden. Het is goed dat zij nu eindelijk de eer krijgt die zij verdiend!
Het boek verteld eigenlijk 2 verhalen. Een deel door de ogen van ‘tante Truus’ en een deel door de ogen van Stephan, een Joodse jongen die in Wenen woont en opgroeit in een rijk gezin. Het stoorde mij niet dat het verhaal vanuit verschillende kanten werd belicht. Juist niet, want het verhaal van Stephan was hard en indrukwekkend en geeft voor mijn gevoel een goed inkijkje in hoe het leven van de een op de andere dag totaal veranderde.
Voor Truus kan ik alleen maar diep respect hebben. Wat deze vrouw heeft gedaan in een tijd waarin vrouwen nog amper iets te vertellen hadden, echt heel knap. Met gevaar voor eigen leven heeft zij heel veel Joodse kinderen weten te redden!
Het boek is goed leesbaar, vlot geschreven en ik wilde ook zeker alleen maar doorlezen om te kijken hoe het verder zou gaan. Spannend, indrukwekkend en huiveringwekkend! Wat mij betreft een echt aanrader!

[lien1806]

Je kan er toch met je verstand niet bij dat zoveel mensen het een goed idee vonden om een heel volk uit te gaan roeien. Akelig. En nog akeliger dat er de dag van vandaag nog altijd zoveel mensen rondlopen die iets dergelijks ok zouden vinden (maar dan met moslims, holebi's, immigranten enz). Lees op FB reacties op bepaalde krantenartikels en je mond valt open.

[honingbol]

Nee, dat is inderdaad niet te bevatten. Maar wij hebben wel de kennis van nu. Als er aan de andere kant van de wereld iets gebeurd weten wij dat binnen een paar minuten. In die tijd was er geen internet of wat dan ook. Ik denk echt wel dat heel veel mensen niet hadden verwacht dat het zover zou gaan. Dat ze echt oprecht geloofden dat de joden goed behandeld werden in de kampen.
Of misschien wil ik dat geloven, omdat ik inderdaad mij niet voor kan stellen dat je dit weet en het prima vindt dat het gaande is... Terwijl ik dit type denk ik aan de Kristallnacht en vraag ik mij af of ik wel gelijk heb. Daar deden heel veel mensen aan mee, buren, vrienden...

[lien1806]

Ik denk toch dat veel mensen ervan wisten. En het goed vonden. En dat kan ik niet begrijpen. Maar vandaag is het niet zo anders. Lees 5 minuten op een willekeurige FB-groep, het staat bol van de commentaren in de trant van 'ze moesten ze allemaal afschieten' (moslims, immigranten, werklozen, holebi's... het lijstje is eindeloos).

Het is altijd al zo geweest dat er haat is tegen mensen die anders zijn, die afwijken van de norm. En dat zal altijd ook wel zo zijn. Ik snap nog altijd niet vanwaar die haat tegen anders komt.
Ik ben zelf anders (door mijn autisme) en daarom trek ik me dat erg aan, die afkeuring voor 'anders'. Ik heb altijd (zelfs als tiener al) gedacht dat iedereen kan doen wat hij of zij wil, zolang je er niemand pijn mee doet. Dat anders niet beter is, en niet slechter is, maar gewoon anders, en dat daar niks mis mee is. Ik vind anders net interessant, maar dat zal wellicht dus zijn omdat ik zelf anders ben, soort zoekt soort.

[Nicky]

we zijn allemaal uniek en passen niet in hokjes Lien